Johann Sebastian Bach - Kantata BWV 170
"Vergnügte Ruh', beliebte Seelenlust"
Libretto: Georg Christian Lehms
 
Aria    
Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust,
Przemiły spokój, ukochane duszy pragnienie,
 
Dich kann man nicht bei Höllensünden,
Nie ma cię wśród piekielnych grzechów,
Wohl aber Himmelseintracht finden;
Lecz raczej w niebieskiej harmonii się znajdujesz;
Du stärkst allein die schwache Brust.
Ty wzmacniasz sama osłabłą pierś.
 
Drum, drum sollen lauter Tugendgaben
A zatem, zatem niechaj głośniej zabrzmią dary cnoty
In meinem Herzen Wohnung haben.
W moim sercu mieszkające.
 
Recytatyw    
Die Welt, das Sündenhaus,
Świat, dom grzechu,
Bricht nur in Höllenlieder aus
Wybrzmiewa piekielnymi pieśniami
Und sucht durch Hass und Neid
I szuka jedynie nienawiści i zazdrości
Des Satans Bild an sich zu tragen.
Szatana obraz przybierając.
 
Ihr Mund ist voller Ottergift,
Jego usta są pełne żmijowego jadu.
Der oft die Unschuld tödlich trifft,
Który często niewinność uśmierca,
Und will allein von Racha, Racha sagen!
I potrafi jedynie ciskać obelgą!
 
Gerechter Gott,
Sprawiedliwy Boże,
wie weit ist doch der Mensch von dir entfernet;
Jak daleko człowiek od Ciebie się oddalił;
Du liebst, jedoch sein Mund
Ty kochasz, jednak jego usta
Macht Fluch und Feindschaft kund
Rozgłaszają przekleństwo i wrogość
Und will den Nächsten nur mit Füßen treten.
Chcąc innego jedynie zdeptać.
 
Ach! Diese Schuld ist schwerlich zu verbeten.
Ach! Ta wina jest trudna do odpokutowania.
 
Aria   
Wie jammern mich doch die verkehrten Herzen,
Jakże martwią mnie te przewrotne serca,
Die dir, mein Gott, so sehr zuwider sein;
Które tobie, mój Boże , tak bardzo przeciwne są;
 
Ich zittre recht und fühle tausend Schmerzen,
Drżę wręcz i czuję tysięczne cierpienia,
Wenn sie sich nur an Rach und Hass erfreun.
Gdy one jedynie w zemście i nienawiści się rozkoszują.
 
Gerechter Gott, was magst du doch gedenken,
Sprawiedliwy Boże, co masz wówczas na myśli,
Wenn sie allein mit rechten Satansränken
Gdy one jedynie na prawdziwie szatański obraz
Dein scharfes Strafgebot so frech verlacht.
Twe jasne przykazania tak bezczelnie wyśmiewają.
 
Ach! ohne Zweifel hast du so gedacht:
Ach! Bez wątpienia pomyślałeś tak:
Wie jammern mich doch die verkehrten Herzen.
Jakże martwią mnie te przewrotne serca.
 
Recytatyw      
Wer sollte sich demnach
Któż zatem
Wohl hier zu leben wünschen,
Tutaj żyć by chciał,
Wenn man nur Hass und Ungemach
Gdy masz tylko nienawiść i przeciwności
Vor seine Liebe sieht?
W zamian za miłość twą?
 
Doch, weil ich auch den Feind
Jednak, skoro mam wroga
Wie meinen besten Freund
Jako mojego najlepszego przyjaciela
Nach Gottes Vorschrift lieben soll,
Według Bożego prawa kochać,
So flieht mein Herze Zorn und Groll!
Niech uleci moje serce od gniewu i żalu!
Und wünscht allein bei Gott zu leben,
I pragnie jedynie z Bogiem żyć,
Der selbst die Liebe heißt.
Który sam miłością się zwie.
 
Ach, eintrachtvoller Geist,
Ach, harmonijny duchu,
Wenn wird er dir doch nur sein Himmels Zion geben?
Kiedyż on już swój niebieski Syjon ci podaruje?
 
Aria 
Mir ekelt mehr zu leben,
Obmierzło mi tak życie,
Drum nimm mich, Jesu, hin!
Więc weź mnie, Jezu, tam!
 
Mir graut vor allen Sünden,
Przerażają mnie te wszystkie grzechy
Laß mich dies Wohnhaus finden,
Pozwól mi ów dom odnaleźć,
Wo selbst ich ruhig bin.
Gdzie swój spokój odnajdę.


Johann Sebastian Bach - Kantata BWV 54
"Widerstehe doch der Sünde"
Libretto: Georg Christian Lehms 1711
 
Aria
Widerstehe doch der Sünde,
Przeciwstawiaj się grzechowi,
Sonst ergreifet dich ihr Gift.
Inaczej opanuje cię jego trucizna.

Laß dich nicht den Satan blenden;
Nie pozwól aby szatan cię oślepił;
Denn die Gottes Ehre schänden,
Gdyż na Bożą cześć hańbiących,
Trifft ein Fluch, der tödlich ist.
Spadnie klątwa, która śmiertelną jest.
 
Recytatyw
Die Art verruchter Sünden
Ten rodzaj niegodziwych grzechów
Ist zwar von außen wunderschön;
Jest zaprawdę z zewnątrz cudowny;
Allein man muss hernach
Lecz człowiek musi potem
mit Kummer und Verdruss
Ze smutkiem i zgryzotą
Viel Ungemach empfinden.
Wielu przykrości doświadczyć.

Von außen ist sie Gold;
Z pozoru są niczym złoto;
Doch, will man weiter gehn,
Lecz jeśli pójdziesz dalej,
So zeigt sich nur ein leerer Schatten
To znajdziesz jedynie pusty cień
Und übertünchtes Grab.
I pobielany grób.

Sie ist den Sodomsäpfeln gleich,
Są niczym sodomskie jabłka
Und die sich mit derselben gatten,
I ci którzy się z nimi wiążą
Gelangen nicht in Gottes Reich.
Nie dostaną się do Bożego Królestwa.
Sie ist als wie ein scharfes Schwert,
Są niczym ostry miecz,
Das uns durch Leib und Seele fährt.
Który nasze ciało i duszę przenika.

Aria
Wer Sünde tut, der ist vom Teufel,
Kto grzech czyni, ten jest od diabła,
Denn dieser hat sie aufgebracht.
Ponieważ ów został przez niego sprowadzony.

Doch wenn man ihren schnöden Banden
Jednak kiedy człowiek owym podłym bandom
Mit rechter Andacht widerstanden,
Z właściwą pobożnością się oprze,
Hat sie sich gleich davon gemacht.
One od razu stąd pierzchną.


Johann Sebastian Bach - Kantata BWV 82
„Ich habe genug”
 
Aria 
Ich habe genug,
Mam już wszystko,
Ich habe den Heiland, das Hoffen der Frommen,
Mam Zbawiciela, nadzieję pobożnych
Auf meine begierigen Arme genommen;
W me stęsknione ramiona go wziąłem;
Ich habe genug
Mam już wszystko.
 
Ich hab ihn erblickt,
Widziałem Go,
Mein Glaube hat Jesum ans Herze gedrückt;
Moją wiarą Jezusa do serca przytuliłem;
Nun wünsch ich, noch heute
Teraz życzę sobie, już dziś 
mit Freuden von hinnen zu scheiden
z radością stąd odejść.
 
Ich habe genug.
Mam już wszystko.

Recytatyw
Ich habe genug,
Mam wszystko,
Mein Trost ist nur allein,
moje pocieszenie w tym jedynie,
Dass Jesus mein und ich sein eigen möchte sein.
Że Jezus jest mój, a ja pragnę być Jego.

Im Glauben halt ich ihn,
Z wiarą go trzymam,
Da seh ich auch mit Simeon
więc zobaczę także z Symeonem
Die Freude jenes Lebens schon.
Radość przyszłego życia wkrótce.
Lasst uns mit diesem Manne ziehn!
Podążajmy za tym człowiekiem!
 
Ach! möchte mich von meines Leibes Ketten
Ach! gdybym z mego ciała łańcuchów
Der Herr erretten;
Pan mnie uwolnił!
 
Ach! wäre doch mein Abschied hier,
Ach! byłoby to moje pożegnanie,
Mit Freuden sagt ich, Welt, zu dir:
Z radością mówię, świecie, ci:
Ich habe genug.
Mam już wszystko.

Aria
Schlummert ein, ihr matten Augen,
Zaśnijcie już, zmęczone oczy
Fallet sanft und selig zu.
zapadnijcie w łagodny i błogi sen.
Welt, ich bleibe nicht mehr hier,
Świecie, już nie zostanę więcej tutaj,
Hab ich doch kein Teil an dir,
Nie mam już udziału w tobie, 
Das der Seele könnte taugen.
ani mej duszy już nie służysz.
Hier muss ich das Elend bauen,
Tutaj muszę nędznie się trudzić,
Aber dort, dort werd ich schauen
ale tam, tam ujrzę
Süßen Friede, stille Ruh.
słodki pokój, cichy odpoczynek.
 
Recytatyw
Mein Gott! wenn kömmt das schöne: Nun!
Mój Boże! kiedyż nadejdzie to piękne już
Da ich im Friede fahren werde
Gdy się w drogę ostatnią wybiorę,
Und in dem Sande kühler Erde
I w piasku chłodnej ziemi
Und dort bei dir im Schoße ruhn?
właśnie tam na Twym łonie spocznę?
Der Abschied ist gemacht,
Pożegnanie się dokonało,
Welt, gute Nacht!
Świecie, dobranoc!
 
Aria
Ich freue mich auf meinen Tod,
Raduję się na moją śmierć.
Ach, hätt er sich schon eingefunden.
Ach, żeby już wkrótce przybyła.
 
Da entkomm ich aller Not,
Wtedy umknę wszelkim kłopotom,
Die mich noch auf der Welt gebunden.
Które mnie wciąż z tym światem krępują.

opracowanie: Agnieszka Żarska